Iets
meer dan een eeuw geleden, op 08/11/1895, ontdekte de Duitser
Wilhelm Conrad Röntgen een tot dan onbekende straling die later
naar hem genoemd zou worden.
.
Wilhelm
Conrad Röntgen
werd op 27 maart 1845 geboren. In
1868 behaalde hij zijn diploma van werktuigkundig ingenieur en een jaar
later in 1869 behaalde hij een doctoraat in de fysica. Later werd hij
benoemd voor een leerstoel fysica aan de universiteit van Giessen. Op 8
november 1895 schreef hij na een experiment het volgende op: " Ik
werkte met een spoel van Ruhmkorff en een buis van Hittorf-Crookes die
volledig in zwart papier was gewikkeld.
Daarnaast op tafel lag een stuk
barium-platinum-cyanide
papier. Ik
voerde stroom door de buis en... het papier lichtte op." Deze proef
werd een aantal keren herhaald met verschillende materialen tussen de
buis en het oplichtend papier. Telkens lichtte het papier op. De
onzichtbare straling bleek een onverwachte penetratiekracht te
bezitten. Ze penetreerde karton, hout, zelfs een boek van 2000
bladzijden. Metalen echter als koper, lood, ijzer, enz. werden minder
gemakkelijk gepenetreerd.
Ook in het menselijk lichaam bleken er verschillen te
zijn in
penetratie. Zo werd huid en zachte weefsel gepenetreerd terwijl
beenderen opaak bleken voor de X-stralen.
Door zijn ontdekking kon men de onzichtbare structuren binnen de mens
zichtbaar maken. Er ontstond dan ook binnen de geneeskunde een nieuwe
tak: de radiologie.
Op 28 december 1895 gaf Röntgen voor de Vereniging
voor
Fysica een
publicatie uit met de titel: "een nieuw type stralen". Op 23/01/1996
maakte hij alle resultaten bekend met een voordracht en een
demonstratie aan de universiteit te Würzburg.
Op 10/12/1901 ontving Wilhelm C.Röntgen de Nobelprijs voor
fysica.
De geldprijs die eraan verbonden was gaf hij aan de universiteit van
Giessen zodat zij dit zouden gebruiken om wetenschappelijke studies te
financieren.
Opmerkelijk is ook dat hij steeds afzag van een patent op zijn
ontdekkingen. Hij zei dat zijn vondsten bestemd waren voor de mensheid.
Al snel na de ontdekking van de straling kwam de evolutie van de nieuwe
medische toepassing op gang.
Op 22/12/1895 was er de eerste opname van de hand van Röntgens
echtgenote. In januari van 1896 werd de eerste opname gemaakt van een
gebroken arm. Niet snel daarna nog in 1896 kwam de eerste melding dat
deze nieuwe straling schadelijk is.
In 1904 werd het eerste digestief onderzoek uitgevoerd met een
contrastmedium.
Al in 1908 werd het versterkingsscherm voor films
ingevoerd
en nog
eens
5 jaar later kwam het strooistralenfilter van Bucky-Belbe (nu nog
Bucky-rooster genoemd). In 1952 werd de beeldversterker ontwikkeld wat
de mogelijkheid van fluoroscopie gaf.
In
1980 tenslotte kwam de digitale radiologie die steeds meer de
toekomst van de radiologie in al zijn toepassingen gaat bepalen.
Met de komst van de digitalisatie zijn de mogelijkheden van de
radiologie zo mogeljk nog uitgebreid. Denk aan mogelijkheden als
inzoomen op een beeld, contrast aanpassen, toevoegen van kleur, ...
allemaal mogelijkheden die een verbeterde interpretatie kunen opleveren.
Ook kwam met de digitalisatie de mogelijkheid om op een snelle
efficiënte
manier beelden te delen, met aanvragers, maar ook met collega's om
bijkomende advies in te winnen. De radiologie kwam hierdoor weer in een
stroomversnelling, en de mogelijkheden worden steeds groter...
(cfr. PACS en digitalisatie)